Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

disciplina severa

  • 1 disciplina severa

    Испанско-русский универсальный словарь > disciplina severa

  • 2 disciplina

    f discipline
    * * *
    1 discipline: disciplina ferrea, iron discipline; disciplina militare, military discipline; disciplina mentale, mental discipline; imporre la disciplina, to impose discipline; non sa tenere, mantenere la disciplina, he cannot keep discipline; in tutte le cose ci vuole una certa disciplina, a certain discipline is required in all things; educare i figli con disciplina, to bring up one's children strictly
    2 ( regolamentazione) regulation; control: disciplina dei prezzi, price control; disciplina dei cambi, foreign exchange control; disciplina delle vendite, delle importazioni, regulations governing sales, imports // gli atleti dovettero sottoporsi a una severa disciplina alimentare, the athletes had to submit themselves to a strict dietary regime
    3 ( materia di studio) discipline, subject, branch of learning: discipline filosofiche, branches of philosophy; discipline giuridiche, branches of law
    4 (letter.) ( insegnamento) teaching.
    * * *
    [diʃʃi'plina]
    sostantivo femminile
    1) (complesso di norme) discipline, order

    mantenere la disciplina — [ insegnante] to keep order

    2) (specialità) discipline

    le -e artistiche — the artistic disciplines, the arts

    3) scol. (materia) subject
    4) sport sport
    * * *
    disciplina
    /di∫∫i'plina/
    sostantivo f.
     1 (complesso di norme) discipline, order; mantenere la disciplina [ insegnante] to keep order
     2 (specialità) discipline; le -e artistiche the artistic disciplines, the arts
     3 scol. (materia) subject
     4 sport sport; disciplina olimpica Olympic sport.

    Dizionario Italiano-Inglese > disciplina

  • 3 establecer una severa disciplina

    Испанско-русский универсальный словарь > establecer una severa disciplina

  • 4 жёсткий

    жёстк||ий
    1. malmola (твёрдый);
    kompakta (плотный);
    rigida (негнущийся);
    \жёсткийое мя́со nemaĉebla (или tendeneca) viando;
    2. перен. severa (строгий);
    \жёсткийие ме́ры severaj rimedoj.
    * * *
    прил.
    1) ( на ощупь) duro; áspero ( грубый)

    жёсткий матра́ц — colchón duro

    жёсткие во́лосы — cabellos ásperos

    жёсткая ко́жа — piel áspera

    жёсткое мя́со — carne dura

    2) (грубый, резкий) rudo, duro; basto

    жёсткие черты́ лица́ — facciones duras

    жёсткий ве́тер — viento crudo

    жёсткий моро́з — frío duro (que pela)

    3) ( не допускающий отклонений) duro, rígido, riguroso, severo

    жёсткая дисципли́на — disciplina severa

    жёсткие сро́ки — plazos rígidos (rigurosos)

    жёсткие ме́ры — medidas duras

    жёсткая эконо́мия — régimen de austeridad económica

    ••

    жёсткий ваго́н — vagón con asientos duros, vagón de tercera clase

    жёсткая вода́ — agua cruda (dura)

    * * *
    прил.
    1) ( на ощупь) duro; áspero ( грубый)

    жёсткий матра́ц — colchón duro

    жёсткие во́лосы — cabellos ásperos

    жёсткая ко́жа — piel áspera

    жёсткое мя́со — carne dura

    2) (грубый, резкий) rudo, duro; basto

    жёсткие черты́ лица́ — facciones duras

    жёсткий ве́тер — viento crudo

    жёсткий моро́з — frío duro (que pela)

    3) ( не допускающий отклонений) duro, rígido, riguroso, severo

    жёсткая дисципли́на — disciplina severa

    жёсткие сро́ки — plazos rígidos (rigurosos)

    жёсткие ме́ры — medidas duras

    жёсткая эконо́мия — régimen de austeridad económica

    ••

    жёсткий ваго́н — vagón con asientos duros, vagón de tercera clase

    жёсткая вода́ — agua cruda (dura)

    * * *
    adj
    1) gener. (грубый, резкий) rudo, acre, basto, duro, riguroso, rispido, seco (о законе), severo, áspero (грубый), adusto, correoso, hoscoso, hìspido (о волосах), recio, rìgido, teso, tieso, àspero
    2) colloq. estropajoso
    3) eng. firme, inelastico, inflexible, penetrante (об излучениях)
    4) mexic. relajo
    5) Cub. zapatudo

    Diccionario universal ruso-español > жёсткий

  • 5 Kriegszucht

    Kriegszucht, disciplina militaris od. castrensis; rei militaris od. castrorum od. militiae disciplina; im Zshg. hl. disciplina. – strenge K., disciplina severa; disciplina severitasque: schlechte K., disciplina solutior od. laxior: strenge K. (unter den Soldaten) halten, *disciplinam militarem severe regere: die K. löst sich auf, hört auf, disciplina solvitur od. dissolvitur.

    deutsch-lateinisches > Kriegszucht

  • 6 ♦ discipline

    ♦ discipline /ˈdɪsəplɪn/
    n.
    1 [u] disciplina; ordine: to keep (o to maintain) discipline, tenere la disciplina; Home study requires discipline, lo studio a casa richiede disciplina; rigorous (o strict) discipline, disciplina severa
    2 disciplina; materia (di studio)
    3 [u] (relig.) disciplina; flagellazione.
    (to) discipline /ˈdɪsəplɪn/
    v. t.
    1 disciplinare; imporre la disciplina a
    2 punire, sanzionare
    3 (relig.) disciplinare; flagellare.

    English-Italian dictionary > ♦ discipline

  • 7 severo

    severe
    * * *
    severo agg.
    1 severe, strict; stern: aspetto, sguardo severo, severe (o stern) look; costumi severi, strict habits; disciplina severa, strict discipline; un giudice severo, a severe judge; un insegnante severo, a strict teacher; punizione, sentenza severa, severe (o harsh) punishment, sentence; non essere così severo con lei, don't be so hard on (o severe with) her
    2 ( sobrio, semplice) austere: un palazzo severo, an austere building; severa semplicità, austere simplicity; stile severo, austere (o severe) style
    3 ( ingente, rilevante) severe, serious: subire una severa sconfitta, to suffer a severe defeat.
    * * *
    [se'vɛro]
    1) (duro) [persona, educazione, giudizio, regolamento] strict; [ punizione] harsh, severe; [morale, genitore] strict, stern; [ controlli] rigid, rigorous; [ misure] harsh, stern, tight

    essere severo con qcn. — to be severe o strict with sb

    2) (austero) [espressione, volto] stern; [tono, sguardo] stern, severe; [ abbigliamento] austere
    3) (ingente) [sconfitta, perdite] heavy
    * * *
    severo
    /se'vεro/
     1 (duro) [persona, educazione, giudizio, regolamento] strict; [ punizione] harsh, severe; [morale, genitore] strict, stern; [ controlli] rigid, rigorous; [ misure] harsh, stern, tight; essere severo con qcn. to be severe o strict with sb.
     2 (austero) [espressione, volto] stern; [tono, sguardo] stern, severe; [ abbigliamento] austere
     3 (ingente) [sconfitta, perdite] heavy.

    Dizionario Italiano-Inglese > severo

  • 8 Zucht

    tsuxt
    f
    1) ( Tierzucht) cría f
    2) ( Pflanzenzucht) cultivo m
    3) ( Disziplin) disciplina f
    Zucht [tsʊxt]
    <- en>; (von Tieren) cría Feminin; (von Pflanzen, Bakterien) cultivo Maskulin; hier herrscht Zucht und Ordnung aquí reina una disciplina severa
    1. (ohne Pl) [von Tieren] cría femenino
    [von Pflanzen, Perlen] cultivo masculino

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > Zucht

  • 9 жесткий

    прил.
    жесткий матра́ц — colchón duro
    жесткие во́лосы — cabellos ásperos
    жесткая ко́жа — piel áspera
    жесткое мя́со — carne dura
    2) (грубый, резкий) rudo, duro; basto
    жесткие черты́ лица́ — facciones duras
    жесткий ве́тер — viento crudo
    жесткий моро́з — frío duro (que pela)
    жесткая дисципли́на — disciplina severa
    жесткие сро́ки — plazos rígidos (rigurosos)
    жесткие ме́ры — medidas duras
    жесткая эконо́мия — régimen de austeridad económica
    ••
    жесткий ваго́н — vagón con asientos duros, vagón de tercera clase
    жесткая вода́ — agua cruda (dura)

    БИРС > жесткий

  • 10 aguerrir

    I.
    aguerrir ageʀiʀ]
    verbo
    aguerrir
    endurecer
    aguerrir un enfant par une sévère discipline
    aguerrir uma criança por meio de uma disciplina severa
    II.
    aguerrir-se
    endurecer
    les recrues s'aguerrissent pendant le service
    os recrutas tornam-se aguerridos durante o serviço militar

    Dicionário Francês-Português > aguerrir

  • 11 hier herrscht Zucht und Ordnung

    aquí reina una disciplina severa

    Deutsch-Spanisch Wörterbuch > hier herrscht Zucht und Ordnung

  • 12 жёсткая дисциплина

    Diccionario universal ruso-español > жёсткая дисциплина

  • 13 rigorous

    ['rɪgərəs]
    1) (strict) [ discipline] rigido, rigoroso, ferreo; [ regime] duro, oppressivo; [ adherence] stretto, rigido
    2) (careful) rigoroso, scrupoloso, preciso
    * * *
    1) (strict: a rigorous training.) rigoroso
    2) (harsh; unpleasant: a rigorous climate.) rigido
    * * *
    rigorous /ˈrɪgərəs/
    a.
    1 rigoroso; scrupoloso: a rigorous inquiry, un'indagine rigorosa
    2 rigido; (fig.) inflessibile, severo: a rigorous climate, un clima rigido; rigorous discipline, disciplina severa
    rigorously avv. rigorousness n. [u].
    * * *
    ['rɪgərəs]
    1) (strict) [ discipline] rigido, rigoroso, ferreo; [ regime] duro, oppressivo; [ adherence] stretto, rigido
    2) (careful) rigoroso, scrupoloso, preciso

    English-Italian dictionary > rigorous

  • 14 disciplinarian

    s amant de la disciplina severa

    English-Catalan dictionary > disciplinarian

  • 15 Hauszucht

    Hauszucht, disciplina domestica; auch bl. disciplina (z.B. strenge, severa: gelinde, mollis). – gute, strenge H. haben, halten, üben (ausüben), diligenter od. severe disciplinam domesticam regere: er übte so strenge H., daß etc., huius erat ita severa domi disciplina, ut etc.

    deutsch-lateinisches > Hauszucht

  • 16 ввести

    ввести́
    1. enkonduki, enirigi, enigi;
    2. (установить) starigi;
    \ввести мо́ду starigi modon;
    ♦ \ввести в заблужде́ние erarigi, trompi;
    \ввести в расхо́д elspezigi;
    \ввести в эксплуата́цию komenci ekspluat(ad)on, enekspluatigi;
    \ввести во владе́ние enposedigi, mastrigi;
    \ввести в де́йствие funkciigi, validigi.
    * * *
    (1 ед. введу́) сов., вин. п.
    1) ( привести) introducir (непр.) vt, meter vt; hacer subir ( помочь подняться)

    ввести́ су́дно в га́вань — meter el barco en el puerto

    ввести́ войска́ в го́род — introducir las tropas en la ciudad

    ввести́ в бой све́жие си́лы — poner en combate fuerzas frescas

    2) (включить в состав, в число) incluir (непр.) vt (en); introducir (непр.) vt (en)

    ввести́ в круг знако́мых — incluir en el círculo de conocidos

    ввести́ в коми́ссию — incluir en la comisión

    3) (вмешать, влить) meter vt (en), introducir (непр.) vt (en)

    ввести́ в органи́зм — introducir en el organismo

    ввести́ удобре́ния в по́чву — abonar (introducir abonos en) el terreno

    4) (вовлечь; привести в какое-либо состояние)

    ввести́ в расхо́ды — hacer gastar

    ввести́ в обма́н — engañar vt

    ввести́ в заблужде́ние — inducir a error

    ввести́ в курс де́ла — poner al corriente (del asunto)

    ввести́ в мо́ду — poner de moda (en boga)

    ввести́ в обы́чай — poner al uso, poner de costumbre

    5) ( установить) establecer (непр.) vt

    ввести́ всео́бщее обуче́ние — establecer la enseñanza general

    ввести́ суро́вую дисципли́ну — establecer una severa disciplina

    ввести́ мо́ду — introducir una moda

    ввести́ обы́чай — establecer la costumbre (de)

    ввести́ но́вый ме́тод — introducir (establecer) un nuevo método; implantar vt, inyectar vt

    6) (в действие, в употребление и т.п.) poner (непр.) vt (en acción, en uso, etc.)

    ввести́ в эксплуата́цию — poner en explotación

    ввести́ в строй — poner en funcionamiento (en explotación)

    ••

    ввести́ в дом — introducir en casa, traer a casa

    ввести́ во владе́ние юр.poner en posesión (de)

    ввести́ в насле́дство — entregar la herencia (a)

    * * *
    (1 ед. введу́) сов., вин. п.
    1) ( привести) introducir (непр.) vt, meter vt; hacer subir ( помочь подняться)

    ввести́ су́дно в га́вань — meter el barco en el puerto

    ввести́ войска́ в го́род — introducir las tropas en la ciudad

    ввести́ в бой све́жие си́лы — poner en combate fuerzas frescas

    2) (включить в состав, в число) incluir (непр.) vt (en); introducir (непр.) vt (en)

    ввести́ в круг знако́мых — incluir en el círculo de conocidos

    ввести́ в коми́ссию — incluir en la comisión

    3) (вмешать, влить) meter vt (en), introducir (непр.) vt (en)

    ввести́ в органи́зм — introducir en el organismo

    ввести́ удобре́ния в по́чву — abonar (introducir abonos en) el terreno

    4) (вовлечь; привести в какое-либо состояние)

    ввести́ в расхо́ды — hacer gastar

    ввести́ в обма́н — engañar vt

    ввести́ в заблужде́ние — inducir a error

    ввести́ в курс де́ла — poner al corriente (del asunto)

    ввести́ в мо́ду — poner de moda (en boga)

    ввести́ в обы́чай — poner al uso, poner de costumbre

    5) ( установить) establecer (непр.) vt

    ввести́ всео́бщее обуче́ние — establecer la enseñanza general

    ввести́ суро́вую дисципли́ну — establecer una severa disciplina

    ввести́ мо́ду — introducir una moda

    ввести́ обы́чай — establecer la costumbre (de)

    ввести́ но́вый ме́тод — introducir (establecer) un nuevo método; implantar vt, inyectar vt

    6) (в действие, в употребление и т.п.) poner (непр.) vt (en acción, en uso, etc.)

    ввести́ в эксплуата́цию — poner en explotación

    ввести́ в строй — poner en funcionamiento (en explotación)

    ••

    ввести́ в дом — introducir en casa, traer a casa

    ввести́ во владе́ние юр.poner en posesión (de)

    ввести́ в насле́дство — entregar la herencia (a)

    * * *
    v
    gener. (в действие, в употребление и т. п.) poner (en acción, en uso, etc.), (включить в состав, в число) incluir (en), (вмешать, влить) meter (en), (óñáàñîâèáü) establecer, hacer subir (помочь подняться), introducir (en)

    Diccionario universal ruso-español > ввести

  • 17 severum

    1.
    sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).
    I.
    Of persons:

    nam te omnes saevom severumque commemorant,

    Plaut. Trin. 4, 1, 6:

    quam severus!

    Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:

    civis severus et gravis,

    Cic. Lael. 25, 95; cf.:

    omnium gravissimus et severissimus, etc.,

    id. de Or. 2, 56, 228:

    Tubero (Stoicus) vitā severus,

    id. Brut. 31, 117; cf.:

    Stoicorum secta severissima,

    Quint. 1, 10, 15:

    agricolae,

    hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:

    Cures,

    Verg. A. 8, 638:

    Zethus,

    Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:

    rumores senum severiorum,

    Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:

    at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,

    Cat. 27, 6:

    adimam cantare severis,

    Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:

    legis custodes,

    Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,

    judices severi in eos solos,

    id. Clu. 20, 56; cf.:

    severissimos atque integerrimos judices,

    id. Verr. 1, 10, 30:

    ex familiā ad judicandum severissimā,

    id. ib.:

    ubi haec severus te palam laudaveram,

    Hor. Epod. 11, 19:

    auctor e severissimis,

    Plin. 11, 52, 114, § 274:

    Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,

    id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—
    B.
    In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):

    Neptunus saevus severusque,

    Plaut. Trin. 4, 1, 6:

    idem acerbe severus in filium,

    Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):

    in me severior quam in vos,

    Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:

    Eumenidum turba,

    Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—
    II.
    Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:

    severā fronte curas cogitans,

    Plaut. Mil. 2, 2, 46:

    vultus severior et tristior,

    Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:

    frons,

    Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:

    divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,

    Stat. Achill. 1, 288:

    animus (opp. mitis),

    Quint. 3, 9, 7:

    disciplina maxime severa,

    id. 1, 2, 5:

    imperia severiora,

    Cic. Tusc. 4, 19, 43:

    judicia severa,

    id. Verr. 2, 4, 59, § 133:

    lex,

    Ov. P. 3, 3, 57:

    severiora judicia,

    Quint. 4, 2, 122:

    severiores leges,

    id. 12, 1, 40; cf.:

    Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,

    Vell. 1, 6, 3:

    imperii severissimi vir,

    Liv. 4, 26:

    quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    linque severa,

    Hor. C. 3, 8, 28:

    paulo severior poena,

    Sall. C. 51, 15.—Of style:

    sententiae graves et severae,

    Cic. Brut. 95, 325:

    triste et severum genus dicendi,

    id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:

    severae Musa tragoediae,

    Hor. C. 2, 1, 9:

    fidibus voces crevere severis,

    id. A. P. 216.—
    B.
    Severe, dreadful, gloomy:

    severus Uncus abest,

    Hor. C. 1, 35, 19:

    silentia noctis,

    Lucr. 4, 460:

    heims,

    Quint. Decl. 4, 14:

    amnem Cocyti metuet,

    Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).
    A.
    sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:

    graviter et severe voluptatem secernit a bono,

    id. Fin. 2, 8, 24:

    vetuit (with graviter),

    Quint. 11, 3, 148:

    uti judicio,

    id. 1, 3, 4:

    aestimatae lites,

    Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:

    vindicare Hiempsalis mortem,

    Sall. J. 15, 3:

    dicere,

    Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:

    domesticam disciplinam regere,

    Suet. Caes. 48.— Comp.:

    ad aliquem severius scribere,

    Caes. B. C. 3, 25:

    adhibere aliquem,

    Cic. Att. 10, 12, 3:

    coërcere matrimonia,

    Just. 3, 3, 8. — Sup.:

    sunt qui voluptatem severissime contemnant,

    Cic. Off. 1, 21, 71; so,

    exacta aetas,

    id. Rosc. Com. 15, 44:

    dicere jus,

    Suet. Caes. 43.—
    B.
    sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—
    * C.
    sĕvērum, harshly, austerely:

    nunc severum vivitur,

    Prud. Cath. 2, 33.
    2.
    Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.
    A.
    Of several men.
    1.
    Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—
    2.
    Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—
    3.
    Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—
    4.
    T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—
    5.
    Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works.
    B.
    Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713.

    Lewis & Short latin dictionary > severum

  • 18 Severus

    1.
    sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).
    I.
    Of persons:

    nam te omnes saevom severumque commemorant,

    Plaut. Trin. 4, 1, 6:

    quam severus!

    Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:

    civis severus et gravis,

    Cic. Lael. 25, 95; cf.:

    omnium gravissimus et severissimus, etc.,

    id. de Or. 2, 56, 228:

    Tubero (Stoicus) vitā severus,

    id. Brut. 31, 117; cf.:

    Stoicorum secta severissima,

    Quint. 1, 10, 15:

    agricolae,

    hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:

    Cures,

    Verg. A. 8, 638:

    Zethus,

    Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:

    rumores senum severiorum,

    Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:

    at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,

    Cat. 27, 6:

    adimam cantare severis,

    Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:

    legis custodes,

    Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,

    judices severi in eos solos,

    id. Clu. 20, 56; cf.:

    severissimos atque integerrimos judices,

    id. Verr. 1, 10, 30:

    ex familiā ad judicandum severissimā,

    id. ib.:

    ubi haec severus te palam laudaveram,

    Hor. Epod. 11, 19:

    auctor e severissimis,

    Plin. 11, 52, 114, § 274:

    Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,

    id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—
    B.
    In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):

    Neptunus saevus severusque,

    Plaut. Trin. 4, 1, 6:

    idem acerbe severus in filium,

    Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):

    in me severior quam in vos,

    Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:

    Eumenidum turba,

    Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—
    II.
    Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:

    severā fronte curas cogitans,

    Plaut. Mil. 2, 2, 46:

    vultus severior et tristior,

    Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:

    frons,

    Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:

    divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,

    Stat. Achill. 1, 288:

    animus (opp. mitis),

    Quint. 3, 9, 7:

    disciplina maxime severa,

    id. 1, 2, 5:

    imperia severiora,

    Cic. Tusc. 4, 19, 43:

    judicia severa,

    id. Verr. 2, 4, 59, § 133:

    lex,

    Ov. P. 3, 3, 57:

    severiora judicia,

    Quint. 4, 2, 122:

    severiores leges,

    id. 12, 1, 40; cf.:

    Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,

    Vell. 1, 6, 3:

    imperii severissimi vir,

    Liv. 4, 26:

    quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    linque severa,

    Hor. C. 3, 8, 28:

    paulo severior poena,

    Sall. C. 51, 15.—Of style:

    sententiae graves et severae,

    Cic. Brut. 95, 325:

    triste et severum genus dicendi,

    id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:

    severae Musa tragoediae,

    Hor. C. 2, 1, 9:

    fidibus voces crevere severis,

    id. A. P. 216.—
    B.
    Severe, dreadful, gloomy:

    severus Uncus abest,

    Hor. C. 1, 35, 19:

    silentia noctis,

    Lucr. 4, 460:

    heims,

    Quint. Decl. 4, 14:

    amnem Cocyti metuet,

    Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).
    A.
    sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:

    graviter et severe voluptatem secernit a bono,

    id. Fin. 2, 8, 24:

    vetuit (with graviter),

    Quint. 11, 3, 148:

    uti judicio,

    id. 1, 3, 4:

    aestimatae lites,

    Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:

    vindicare Hiempsalis mortem,

    Sall. J. 15, 3:

    dicere,

    Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:

    domesticam disciplinam regere,

    Suet. Caes. 48.— Comp.:

    ad aliquem severius scribere,

    Caes. B. C. 3, 25:

    adhibere aliquem,

    Cic. Att. 10, 12, 3:

    coërcere matrimonia,

    Just. 3, 3, 8. — Sup.:

    sunt qui voluptatem severissime contemnant,

    Cic. Off. 1, 21, 71; so,

    exacta aetas,

    id. Rosc. Com. 15, 44:

    dicere jus,

    Suet. Caes. 43.—
    B.
    sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—
    * C.
    sĕvērum, harshly, austerely:

    nunc severum vivitur,

    Prud. Cath. 2, 33.
    2.
    Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.
    A.
    Of several men.
    1.
    Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—
    2.
    Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—
    3.
    Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—
    4.
    T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—
    5.
    Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works.
    B.
    Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713.

    Lewis & Short latin dictionary > Severus

  • 19 severus

    1.
    sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).
    I.
    Of persons:

    nam te omnes saevom severumque commemorant,

    Plaut. Trin. 4, 1, 6:

    quam severus!

    Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:

    civis severus et gravis,

    Cic. Lael. 25, 95; cf.:

    omnium gravissimus et severissimus, etc.,

    id. de Or. 2, 56, 228:

    Tubero (Stoicus) vitā severus,

    id. Brut. 31, 117; cf.:

    Stoicorum secta severissima,

    Quint. 1, 10, 15:

    agricolae,

    hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:

    Cures,

    Verg. A. 8, 638:

    Zethus,

    Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:

    rumores senum severiorum,

    Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:

    at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,

    Cat. 27, 6:

    adimam cantare severis,

    Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:

    legis custodes,

    Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,

    judices severi in eos solos,

    id. Clu. 20, 56; cf.:

    severissimos atque integerrimos judices,

    id. Verr. 1, 10, 30:

    ex familiā ad judicandum severissimā,

    id. ib.:

    ubi haec severus te palam laudaveram,

    Hor. Epod. 11, 19:

    auctor e severissimis,

    Plin. 11, 52, 114, § 274:

    Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,

    id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—
    B.
    In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):

    Neptunus saevus severusque,

    Plaut. Trin. 4, 1, 6:

    idem acerbe severus in filium,

    Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):

    in me severior quam in vos,

    Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:

    Eumenidum turba,

    Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—
    II.
    Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:

    severā fronte curas cogitans,

    Plaut. Mil. 2, 2, 46:

    vultus severior et tristior,

    Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:

    frons,

    Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:

    divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,

    Stat. Achill. 1, 288:

    animus (opp. mitis),

    Quint. 3, 9, 7:

    disciplina maxime severa,

    id. 1, 2, 5:

    imperia severiora,

    Cic. Tusc. 4, 19, 43:

    judicia severa,

    id. Verr. 2, 4, 59, § 133:

    lex,

    Ov. P. 3, 3, 57:

    severiora judicia,

    Quint. 4, 2, 122:

    severiores leges,

    id. 12, 1, 40; cf.:

    Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,

    Vell. 1, 6, 3:

    imperii severissimi vir,

    Liv. 4, 26:

    quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,

    Plaut. Poen. 5, 3, 51:

    linque severa,

    Hor. C. 3, 8, 28:

    paulo severior poena,

    Sall. C. 51, 15.—Of style:

    sententiae graves et severae,

    Cic. Brut. 95, 325:

    triste et severum genus dicendi,

    id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:

    severae Musa tragoediae,

    Hor. C. 2, 1, 9:

    fidibus voces crevere severis,

    id. A. P. 216.—
    B.
    Severe, dreadful, gloomy:

    severus Uncus abest,

    Hor. C. 1, 35, 19:

    silentia noctis,

    Lucr. 4, 460:

    heims,

    Quint. Decl. 4, 14:

    amnem Cocyti metuet,

    Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).
    A.
    sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:

    graviter et severe voluptatem secernit a bono,

    id. Fin. 2, 8, 24:

    vetuit (with graviter),

    Quint. 11, 3, 148:

    uti judicio,

    id. 1, 3, 4:

    aestimatae lites,

    Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:

    vindicare Hiempsalis mortem,

    Sall. J. 15, 3:

    dicere,

    Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:

    domesticam disciplinam regere,

    Suet. Caes. 48.— Comp.:

    ad aliquem severius scribere,

    Caes. B. C. 3, 25:

    adhibere aliquem,

    Cic. Att. 10, 12, 3:

    coërcere matrimonia,

    Just. 3, 3, 8. — Sup.:

    sunt qui voluptatem severissime contemnant,

    Cic. Off. 1, 21, 71; so,

    exacta aetas,

    id. Rosc. Com. 15, 44:

    dicere jus,

    Suet. Caes. 43.—
    B.
    sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—
    * C.
    sĕvērum, harshly, austerely:

    nunc severum vivitur,

    Prud. Cath. 2, 33.
    2.
    Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.
    A.
    Of several men.
    1.
    Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—
    2.
    Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—
    3.
    Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—
    4.
    T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—
    5.
    Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works.
    B.
    Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713.

    Lewis & Short latin dictionary > severus

  • 20 строгий

    [strógij] agg. ( grado comp. строже, grado superl. строжайший)
    1.
    1) severo, esigente; grave, rigoroso

    "Мать была с ней ужасно строга" (Ф. Достоевский) — "Sua madre era molto severa con lei" (F. Dostoevskij)

    2) regolare, austero, sobrio, senza fronzoli
    2.

    строгий выговор (colloq. строгач) с предупреждением — l'ultimo avvertimento ( a un membro del PCUS)

    Новый русско-итальянский словарь > строгий

См. также в других словарях:

  • DISCIPLINA — index doctrinae est, Tertull. de Praescript, c. 43. Hinc illa astricta olim admodum et severa in Ecclesia fuit, cuius ordinem sic describit Cyprian. Agunt paenitentiam iusto tempore, et secundum discrplinae ordinem ad exomologesin veniunt, et per …   Hofmann J. Lexicon universale

  • disciplina — s.f. [dal lat. disciplina, der. di discipŭlus allievo ]. 1. (lett.) a. [opera di maestro autorevole: affidarsi alla d. di un noto studioso ] ▶◀ insegnamento, magistero. ‖ guida. b. (fig.) [norma acquisita con la parola o con l esempio: la d. del… …   Enciclopedia Italiana

  • severo — severo, ra adjetivo 1. (ser / estar) Que actúa con severidad, rigor, dureza o rigidez en su trato con los demás: Eres demasiado severo con las opiniones de los demás. 2. Que no contiene indulgencia o tolerancia: horario severo, juicio severo,… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • severo — se·vè·ro agg. FO 1a. intransigente, inflessibile spec. nell educare o nel giudicare: padre, insegnante, giudice severo | dello sguardo, dell espressione e sim., che denota severità; serio, austero: aspetto severo Sinonimi: 1duro, inclemente,… …   Dizionario italiano

  • Ciencia militar — La ciencia militar es el estudio de la técnica, psicología, práctica y otros fenómenos que constituyen la guerra y el conflicto social armado. Se esfuerza en convertirse en un sistema científico que, si se emplea apropiadamente, incrementará la… …   Wikipedia Español

  • El maestro cantor — Saltar a navegación, búsqueda El maestro cantor Autor Orson Scott Card Subgénero Ciencia Ficción Edición original en inglés (1980) Título original SongMaster …   Wikipedia Español

  • ASCETAE — Tertulliano de Praescript. Exercitati, Basilio M. ἀςκηταὶ και τῆς αρετῆς φροντιςταὶ, Ascetae et virtutis unice studiosi, etc. Inter Iudaeos olim Pharisaei Essenique fuêre, saltem quoad speciem externam, de quorum disciplina severa, vide Casaubon …   Hofmann J. Lexicon universale

  • frusta — frù·sta s.f. 1. AD arnese costituito da un bastone lungo e flessibile alla cui estremità è fissata una corda intrecciata o una striscia di cuoio, usato spec. per incitare le bestie o, un tempo, come strumento di supplizio: dare un colpo di frusta …   Dizionario italiano

  • esenieni — ESENIÉNI s.m.pl. Membri ai unei secte religioase la vechii evrei, caracterizată prin ascetism, disciplină severă şi prin comunitatea bunurilor. [pron. ni eni, sg. esenian. / < fr. esséniens]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • ԽՍՏԱՎԱՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0988 Chronological Sequence: Early classical, 6c գ. σκληραγωγία dura educatio, disciplina severa. Վարելն զխիստ կեանս. չարքաշութիւն. *Զլակոնական խստավարութիւնն թողացուցեալ: Ի պաճուճեալ եւ ʼի փափուկ կենաց ʼի խստաւարութիւն. Փիլ. տեսական.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎՇՏԱՄԲԵՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0830 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c գ. σκληραγωγία dura educatio, disciplina severa, maceratio. Խստամբերութիւն. վշտակրութիւն. ճգնութիւն. չարչարանք. նեղութիւն. տե՛ս եւ ՎՇՏԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ: *Պահովք, եւ այլովք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»